Μια μικρή ιστορία.

Πριν από πολλά χρόνια ήταν 4 αδέρφια .2 αγόρια και 2 κορίτσια. Προέρχονταν από μια οικογένεια φτωχή το οποίο όμως δεν είχε αντίκτυπο στις αρχές με τις οποίες ήταν μεγαλωμένα τα παιδιά . Τα 4 αδέρφια ήταν αγαπημένα και μονιασμένα και η διαφορά ηλικίας τους δεν έπαιζε κανέναν απολύτως ρόλο στο δέσιμο που αναπτύχθηκε μεταξύ τους . Τα χρόνια πέρασαν , τα αδέρφια μεγάλωσαν , παντρεύτηκαν , δημιούργησαν οικογένεια . Με τον θάνατο των γωνιών τους όμως και οδηγημένοι από προσωπικά η και κατευθυνόμενα κληρονομικά συμφέροντα , τα αδέρφια υπέπεσαν σε μια αλαζονική διαμάχη μεταξύ τους που ουσιαστικά τους έφθειρε και σε προσωπικό και σε ψυχολογικό επίπεδο .Σαν αποτέλεσμα αυτής της φθοράς να μην μιλάνε μεταξύ τους για πολλά χρόνια που ακολούθησαν …..
Σήμερα το πρωί το ένα από αυτά τα 4 αδέρφια δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή .
Ελπίζω και εύχομαι ο θάνατος αυτός ,όσο περίεργο και να φαίνεται , να τους κάνει επιτέλους να δουν ότι η ζωή είναι απίστευτα μικρή , έστω και τόσα χρόνια μετά , για να επιτρέπουμε σε εγωισμούς και σε ανόητες διαμάχες χωρίς ουσία να επεμβαίνουν και να μας στερούν τους ανθρώπους που αγαπάμε. Δεν ξέρω κατά πόσο θα λυπόμουν στην θέση τους και θα ήθελα να γυρίσει ο χρόνος πίσω να καταφέρω να αλλάξω αυτά που ήδη έγιναν. Ο χρόνος όμως και η ζωή έδωσαν το σκληρότερο παράδειγμα στα αλαζονικά αδέρφια …Όλοι τους στερήθηκαν έναν αδερφό όχι μόνο από τον θάνατο , αλλά από την απουσία τους στην ζωή του όλα αυτά τα χρόνια.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει θείε , μακάρι να σε είχα γνωρίσει καλύτερα , σίγουρα θα είχα πολλά να σου πω .